Rozdział 7 - She's lost control

-Jaką rzecz?-stanęła twarzą do mnie, a ja pogładziłem ją po policzku, tonąc w jej oczach.

-Chcę za ciebie wyjść. Nie chcę czekać. Kocham cię i już zawsze chcę mieć cię przy swoim boku.

-Jared...-w jej oczach pojawiły się łzy.

-Jesteśmy już miesiąc po zaręczynach i nie chcę czekać.

-Też nie chcę.-złapała mnie za szyję i wbiła w moje usta. Zacząłem jeździć rękoma po jej szyi, a za chwilę błądziły one już po całym jej ciele. Zaczęła odpinać moją koszulę i błądzić po torsie. Złapałem ją za pośladki i zaniosłem do pokoju. Nie przerywając całowania położyłem ją delikatnie na łóżku i zsunąłem z niej sukienkę, moje usta zaczęły całować ją po brzuchu i schodzić coraz niżej. Katharine Zaczęła ciężej oddychać i pociągnęła mnie za włosy.

-Niegrzeczna dziewczynka.-zamruczałem i ściągnąłem z niej koronkowe figi.

3 dni później

- Więc jesteś pewien, że ze wszystkim zdążymy?- Katharina usiadła mi na kolanach i objęła za szyję.

- Jestem pewien -pocałowałem ją w policzek.-do czerwca zostały jeszcze całe trzy miesiące, więc na pewno ze wszystkim dasz rade.

- Ty nie myśl, że nic nie będziesz przygotowywał -wbiła mi łokieć w żebro i zachichotała.

- Oj będę, będę.

- Jasne, że będziesz. Musisz wyglądać idealnie w tak ważnym dniu.-pogłaskała mnie po włosach i wystawiła twarz do słońca. Jej blond włosy mieniły się na różne odcienie w świetle ostrego słońce. Objąłem ją i byłem chyba najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi. Byłem z kobietą, którą kocham i jak ustaliśmy ślub weźmiemy za trzy miesiące.

- Szkoda, że już musimy wyjeżdżać -przerwała ciszę.

- Nie musimy.

- Ty jak zwykle... Praca na mnie czeka, nie mogę spocząć na laurach.

- Nie musisz pracować, zajmę się Tobą.

- Ależ ja to dobrze wiem, ale chcę coś robić.

- Jak uważasz.

- Jak uważasz?- spojrzała mi w oczy.

- Musisz robić to co kochasz - rzuciłem czując narastające napięcie, nie miałem ochoty na kłótnie.

- Taaak...- kupiła to i pocałowała mnie w usta -Zbierajmy się pomału -wstała mi z kolan i poszła do łazienki. Złapałem telefon i wreszcie go włączyłem. Czekało mnie milion wiadomości, a najwięcej od dobijającego się Shannona.

- Nie posraj się - rzuciłem pod nosem.

- Mówiłeś coś? - Katharina stanęła w drzwiach.

- Nie, nie - pokręciłem przecząco głową i złapałem banana.

- Wydawało mi się - powróciła do pakowania.

- No to do zobaczenia, kochanie.-Postawiłem walizki Katharine przed jej mieszkaniem i pocałowałem ją w policzek.

- Do zobaczenia. -mruknęła i przyciągnęła do siebie - Tak szybko mnie nie opuścisz - szepnęła całując mnie po szyi.

- Taksówka czeka, skarbie.

- Zamówisz kolejną...

- Ale w tej są moje rzeczy.-Odsunęła się ode mnie z miną obrażonego dziecka i oparła o ścianę.

- Wieczorem się Tobą zajmę.-przywarłem do niej namiętnie całując.

- Mam nadzieję -powiedziała ciężko oddychając -Kocham Cię, mężusiu -palcem przejechała po mojej wardze.

- Też Cię kocham.- Ostatnimi resztkami silnej woli wsiadłem do taksówki, która zawiozła mnie do domu. Gdy tylko wszedłem do środka potykając się o leżące na podłodze wazony, ujrzałem bajzel jakich mało. Na stole leżały porozwalane gazety, pudełka po chińskim jedzeniu i niezliczona ilość butelek wszędzie gdzie się dało.

- Shannon!-wrzasnąłem.

- Jared! - Zleciał ze schodów w samych spodniach i się na mnie rzucił -myślałem, że nie żyjesz!

- Zaraz ty nie będziesz żył!-odepchnąłem go od siebie - Co to kurwa ma być?!

- Co? Butelki...

- Butelki kurwa?! Więcej się ich tutaj nie zmieściło?! Przecież tu wygląda jak w chlewie!

- Przesadzasz.-machnął ręką.

- Przesadzam?! Schodzę tu za 2h godziny i widzę taki porządek jak wyjeżdżałem!

- O hej Jared.-Na schodach pojawił się zaspany Gitarzysta w mojej koszulce.

- W takim razie posprzątacie obaj.- Ominąłem ich i poszedłem do swojego pokoju, gdzie całe szczęście nic nie zostało ruszone. Założyłem słuchawki na uszy i puściłem Joy Division.

- Confusion in her eyes that says it all - she's lost control
And she's clinging to the nearest passer-by - she's lost control
And she gave away the secrets of her past and said: I've lost control again.
And of a voice that told her when and where to act
She said: I've lost control again - zacząłem śpiewać.

- Obudź się Młody!-usłyszałem nad uchem wrzask Shannona.

- Co? - otworzyłem leniwie oczy.

- Śpisz już cztery godziny, chodź na kolacje.

- Cholera - jęknąłem, przecierając zaspane oczy.

- Na początku było słychać twoje wycie, ale później dałeś nam całe szczęście trochę spokoju.

- Wycie -prychnąłem - która godzina?

- Dochodzi 22. Dzwoniła Katharina, ale nie chciała cię budzić. Powiedziała, że jutro się spotkacie.

- Aha...- przeciągnąłem się na łóżku.

- Chodź.-Wstałem za Shann'em i zeszliśmy do kuchni.

- A Ty nadal tutaj?-spytałem się widząc gotującego Tomo.

- Noooo...

- Co jest? Żonka cię wygoniła?

- Powiedzmy...

- O co poszło? -złapałem suchą bułkę.

- Oto, że nie chcę jechać z nią do jej kuzyna.

- Tego pojebanego Jordana?

- Taaa... i się zaczęło, że nie liczę się z jej rodziną, bla, bla.

- No to Stary śpisz na kanapie. -zaśmiałem się.

- Nie wiesz jak to jest mieć żonę, więc się nie wymądrzaj, Panie Boski Zawsze Wolny i Gotów Leto.

- Już nie taki wolny...

- Zaręczyny w Twoim przypadku to nic.- powiedział Shannon i postawił jedzenie na stole.

- Ale ślub tak.

- Za dziesięć lat.- powiedział Tomo.

- Za dwa miesiące.-Shannon wypluł wodę, a Tomo wypuścił z ręki widelec. Spojrzeli na mnie jakbym odkrył Amerykę.

- Co kurwa?!-wrzasnął Shannon.

- Tak ustaliliśmy z Katharine, nie chcemy czekać. Później nie będzie znowu czasu na załatwianie i w ogóle...

- Świat przestał istnieć. Jared Kutas Jakich Mało Mój Przyjaciel Leto żeni się.

- Przestaniesz mnie tak nazywać?-zwróciłem się do Tomo.

- Nie.

- No to śpisz w ogrodzie.

- Raczej u ciebie w łóżku.

- I co jeszcze? Może mam ci jeszcze śpiewać do snu?

- Słuchać twojego wycia? Nigdy w życiu! A kto tu mówi o wspólnym spaniu? Chodziło mi o to, że ty śpisz na kanapie.

- Czy ty naprawdę się żenisz, czy to jeden z twoich kolejnych żartów?- naszą rozmowę przerwał Shannon.

- Naprawdę. Najwyższa pora zachować się jak na mężczyznę przystało -powiedziałem poważnym tonem.

- No to w takim razie gratulacje!-ucieszył się Tomo.

- Trzeba to opić!-Shannon podleciał do lodówki i wyjął z niej piwo.

- Żebyś ty bracie też w końcu znalazł taką kobietę!-stuknęliśmy się piwami.

- Śmieszne.-Shannon pokazał mi język.

Tydzień później,

Nina.

- Daniel, naprawdę nie mam ochoty na zabawę w clubie dla gejów. Jestem zmęczona po całym dniu pracy. Dopiero co wjechałam na podwórko.-jęczałam do słuchawki przyjacielowi. Zamknęłam samochód i ruszyłam w kierunku domu.

- Bla, bla, bla... jak zwykle. Nudna jesteś. Tylko praca i picie jednego drinka w clubie, później dom i tyle z Twojego życia. Pracujesz w takiej branży, a nic się nie orientujesz w nowościach.

- Naprawdę mam gdzieś zabawę, tą całą szopkę. Robię to w czym jestem dobra i co lubię. Nie interesuje mnie udawanie super. Chcę żyć spokojnie. Fuck -zaklęłam łapiąc za klamkę. Byłam pewna, że dziewczyny są w domu.

- Nie słucham cię. Wyłączam się, a ty zanudź się na śmierć.- Jak powiedział tak i zrobił. Zaczęłam kopać w torebce w poszukiwaniu kluczyków.

- Jest!-ucieszyłam się wreszcie je znajdując. Przekręciłam zamek i weszłam do środka. Dom był puściutki. Zdjęłam szpilki z obolałych nóg i od razu popędziłam w stronę swojej łazienki. Zrzuciłam z siebie ciuchy i zaczęłam nalewać wody

- Gdzie jest ten płyn? - powiedziałam sama do siebie szukając płynu do kąpieli. Nie miałam wyjścia i musiałam pożyczyć od którejś z dziewczyn. Wyszłam na korytarz w samej bieliźnie podśpiewując usłyszaną w radiu piosenkę i bawiąc się bransoletką na ręce.

- You know that I could use somebody. Someone like you...

- O matko, przepraszam.-usłyszałam męski głos i zaczęłam wrzeszczeć. Przede mną stał nie kto inny jak Jared Leto.

- Co ty tu robisz?!- wykrzyczałam po chwili pisków ile sił w płucach.

- Idę...

- Co tu się dzieje?-spytała przybiegająca Sara, za nią Katharina i Anja.

- Co on robi w naszym domu?!

- Hahah!-Katharina zaczęła się śmiać i przytuliła Jareda - zgadałam się z Sarą, że jej siostra urządza wesela, więc pomyślałam, że urządzi nasze.

- Nasze?

- Moje i Jareda. Właśnie omawiamy kilka opcji, może nam pomożesz?

- Czy Ty naprawdę musisz chodzić po domu w samej bieliźnie?- spytała się Anja lustrując mnie z góry na dół, wtedy przypomniałam sobie o tym, że jestem prawie naga i o napuszczanej wodzie.

-Woda!- krzyknęłam i pobiegłam w stronę łazienki, jednak było za późno - już zaczęła się przelewać.

- Fuck!

- O cholera...- powiedział wpadający do łazienki Jared.

- Ojoj... pomożesz jej Jared. My w tym czasie idziemy do ogrodu - powiedziała Katharina, złapała dziewczyny i wyszły z łazienki zostawiając mnie z brunetem.

- Idź, dam sobie rade sama.-Rzuciłam ręczniki na małą powódź.

- Pomogę.-brunet uklęknął i zaczął wycierać podłogę.

- Nie trzeba.-Złapałam kolejny ręcznik, zrobiłam krok do przodu i wylądowałam na ziemi przed Jared'em, uderzając głową o wannę.

- Cholera jasna!- krzyknęłam.

- Wstawaj.- Jared wyciągnął przede mnie rękę, złapałam ją z wielką niechęcią i wstałam.

- Auć...-jęknęłam łapiąc się za głowę.

- Gdzie masz apteczkę? -spytał się.

- Nie potrzeba - mruknęłam -tylko uderzyłam.

- Jesteś pewna? - wskazał palcem na lustro.

- Shit.- z mojej brwi sączyła się krew, zrobiłam krok do przodu i lekko zachwiałam.

- No to siadamy.- brunet szybko mnie złapał i posadził na umywalce - Gdzie apteczka?- ponowił pytanie.

- W trzeciej szufladzie.- powiedziałam, nie miałam siły, żeby kazać mu się wynosić. Wyciągnął apteczkę wyrzucając z niej przy okazji pudełko tamponów, podniósł je z grobową miną i odłożył na miejsce. Podszedł do mnie i wacikiem lekko zaczął przemywać ranę. Cicho syknęłam na ból, który się pojawił.

- Przepraszam.- Spojrzałam w jego niebieskie oczy, które były naprawdę niesamowite. Czułam jego oddech na swojej twarzy i moja wyobraźnia zaczęła działać.- Gdzie masz wodę?

- Słucham?- ocknęłam się.

- Pytałem się gdzie masz wodę.

- Koło łóżka. - Wyszedł z łazienki i po chwili powrócił ze szklanką wody, podał mi ją i wyciągnął tabletkę.

- Dzięki.

- Potrzebujesz czegoś jeszcze?

- Kąpieli.

- Na pewno nie.

- Słucham?

- W Twoim stanie? Ostro przywaliłaś.

- Nic mi nie jest.

- Jeszcze zemdlejesz.

- To się utopie.

- No właśnie.

- Noo...

- Zawsze taka jesteś czy to spowodowane uderzeniem?

- Ja też zawsze uważałam, że powinni zamknąć mnie w białych ścianach.

- Uwielbiasz gadać głupoty.

- I nie uwielbiam Cię widzieć.

- W takim razie zostanę.

- Jak chcesz -mruknęłam i zeszłam z blatu. Związałam włosy do góry i stanęłam koło wanny, odwróciłam się do tyłu a Jared jak stał, tak stał. Prychnęłam pod nosem i wzięłam się za odpinanie biustonosza, wtedy usłyszałam zamykane drzwi. Zaśmiałam się i weszłam do wanny. Umyłam się swoim ulubionym żelem o zapachu mango, ubrałam czystą bieliznę i wyszłam z łazienki. Brunet siedział na moim łóżku i przeglądał gazety.

- Żyjesz.- podniósł wzrok znad czytanej gazety.

- A Ty tu jesteś.- Weszłam do garderoby i założyłam na siebie jeansy i biały top. Z powrotem weszłam do sypialni i zaczęłam rozczesywać włosy.

-Wcześniej było lepiej.- powiedział.

- Słucham?- odwróciłam się w jego stronę.

- Bez ubrań. Szczerze bardziej podoba mi się ten komplet co teraz masz na sobie. Tamten całkiem, całkiem, ale zdecydowanie lepiej na Twoim ciele prezentuje się biel.

- Szczerze? Znacznie lepiej było gdy nie było Cię w moim domu.

- Żyjecie? -usłyszałam głos zbliżającej się Sary.

- Jeszcze - powiedział Jared.

- Co ci się stało?-spytała się zauważając plaster na mojej brwi.

- Uderzył mnie.

- Ty i te Twoje poczucie humoru.-odwróciła się do Jareda.

- Poślizgnęła się na kafelkach.

- Niezdara. Chodźcie już, bo Katharina chce podjąć decyzje.

- Idziemy.-Wyszłam z pokoju i nagle zatrzymałam.

- Co?-spytała się Sara przechodząc koło mnie.

- Eee... nic, nic... idźcie.

- Chodź, posiedzimy przy kawie.- złapała mnie za rękę i pociągnęła na dół.

- No jesteście!-Katharina wstała z miejsca i przytuliła się do Jareda.

- Był mały wypadek.-wyjaśnił.

- Ale wszystko okey? -kiwnęłam przytakująco z uśmiechem - W takim razie Jared, rozmawiałam z Anją i pokazała mi kilka wesel, które urządzała i uważam, że jest genialna. W takim razie urządzi Nasze -zaśmiała się i w niego wtuliła.

-Trzeba to uczcić.-Sara poleciała do salonu i po chwili wróciła z szampanem i kieliszkami.

-Za przyszłą młodą parę! -wznieśliśmy toast, a ja ciągle sztucznie się uśmiechałam. Czułam okropnie się z nimi przebywając, ciągle kłamałam i uśmiechałam, gdy Katharina wpadała do nas z pomysłami na wesele. Z Jaredem widziałam się może z trzy razy i za każdym denerwował mnie tak samo.